top of page

Demi's Story

demi-03.jpg

Demi (31) werkt momenteel fulltime als projectmanager en onderzoek coördinator op het gebied van volksgezondheid, wat ook haar studieachtergrond is. Haar grootste passie is reizen, ze is inmiddels al in meer dan 60 landen geweest en het aantal blijft gestaag groeien. Daarnaast besteedt ze behoorlijk wat tijd aan sport, waarbij het hardlopen haar favoriete activiteit is. Ze is van plan om volgend jaar een hele marathon te lopen, en hoopt een startbewijs voor de Rotterdam Marathon te krijgen, zodat dat haar eerste marathon wordt. Naast het reizen en het hardlopen houdt ze heel erg van eten!

 

Demi heeft een auditieve beperking. Sinds haar vijfde draagt ze aan beide oren een gehoorapparaat. Hoewel haar beperking niet direct zichtbaar is, zijn er kleine dagelijkse uitdagingen en momenten waarop ze aan haar gehoorbeperking wordt herinnerd.

​

Tegenwoordig is de beperking vooral moeilijk in sociale omgevingen wanneer het lawaaierig is en er veel geluiden door elkaar zijn. Hetzelfde geldt voor fysieke vergaderingen op het werk met grotere groepen mensen; het kan moeilijk en vermoeiend zijn om gesprekken te volgen. Toen ze opgroeide, maakte de beperking het heel lastig om erbij te horen, omdat ze niet goed kon horen en dus niet goed kon meedoen.

Mensen dachten dat ze saai, verlegen en ongeïnteresseerd was, wat haar de reputatie gaf van het stille meisje dat niet praat terwijl ze er juist graag bij wilde horen. De hoortoestellen lossen het gehoorprobleem niet automatisch op. Het betekent niet dat je als je ze draagt kunt horen zoals een normaal persoon. Het kost veel moeite om de exacte boodschap die wordt overgebracht te begrijpen en de gaten op te vullen, en het kan even duren voordat ze goed kan reageren.

​

Demi wil ook graag dat mensen begrijpen dat, hoewel ze open is over haar gehoorverlies, ze zich niet altijd op haar gemak voelt om mensen te vragen iets te herhalen, omdat ze bang is hen lastig te vallen en het tempo te vertragen. Ze wil hen niet onderbreken of de aandacht op zichzelf vestigen. Dit is een aspect van leven met gehoorverlies dat voor de meeste mensen onzichtbaar blijft.

Wat kan er verbeterd worden? Toegankelijkere communicatie zou een enorm verschil maken. Duidelijke ondertitels of algemene bijschriften van wat er op beeldschermen wordt gezegd, denk bijvoorbeeld aan aankondigingen in treinen of stations. En op scholen, werkplekken of in grotere ruimtes zou het gebruik van microfoons standaard moeten zijn. Dat is veel effectiever dan iemand die vraagt: “Kan iedereen me horen?” en ervan uitgegaan wordt dat het antwoord ja is.

​

Mensen moeten weten dat hoewel gehoorverlies een deel van haar leven bepaalt, het niet bepaalt wie ze is. Er is zoveel meer. Demi is een persoon met interesses, sterke punten en doelen, net als ieder ander.

demi-05.jpg

Voor Demi betekent echte inclusie dat je zonder belemmeringen kunt deelnemen aan gesprekken en activiteiten. Dat is wanneer anderen zich bewust zijn van haar verschillende behoeften en bereid zijn zich aan te passen, bijvoorbeeld door duidelijk te spreken, achtergrondgeluiden te verminderen of iets te herhalen wanneer dat nodig is, zodat iedereen kan volgen. Inclusie gaat over gelijke toegang, echt begrip en het creëren van een ruimte waar iedereen thuishoort. Ze wil dat mensen zich meer bewust en geduldig zijn en geen aannames doen. Ook al zie je iemands uitdagingen en worstelingen misschien niet of begrijp je ze niet volledig, je bereidheid om te luisteren en je aan te passen kan een wereld van verschil maken. Kleine, eenvoudige dingen, zoals duidelijk spreken, rekening houden met geluidsoverlast of vragen hoe je het beste kunt communiceren, tonen respect en helpen een wereld te creëren waarin iedereen gelijkwaardig kan deelnemen. Inclusie is niet ingewikkeld, het begint gewoon met empathie.

​

©Photografie door Saskia Bogarde

​

​

​

bottom of page